Satijn

Het satijnkonijn is een konijnenras met een zeer bijzondere, sterk glanzende vacht. Deze vachtstructuur is ontstaan nadat er in een nest havana’s een mutatie is opgetreden waardoor er een konijntje geboren werd met deze bijzondere vachtstructuur. Door deze konijnen te kruisen met andere konijnen, zijn er satijnkonijnen te vinden met elke kleur, tekening en uitmonstering die we bij andere konijnenrassen ook kennen. De dieren zijn erg vriendelijk, nieuwsgierig en zijn goed tam te maken. Satijnen worden vooral door sportfokkers gehouden die ermee naar konijnenshows en -tentoonstellingen gaan, maar de satijn wordt ook steeds meer in de woonkamer aangetroffen als huisdier.

Andere benamingen

De satijn staat ook bekend als het satijnkonijn.

Land van herkomst

De satijn komt oorspronkelijk uit Pendleton, Kentucky (Verenigde Staten).

Geschiedenis van dit konijnenras

De geschiedenis van de satijn gaat terug tot 1932, toen er in een nestje havana’s geboren werd met een zeer bijzondere glans in de vacht, die het meest op de glans van satijn leek. De satijnachtige glans in de vacht is veroorzaakt door een mutatie in de genen. Deze havana’s werden geboren bij Walter Huey, een fokker uit Pendleton, Kentucky (Verenigde Staten). Hij was zo onder de indruk van deze prachtige satijnglans in de vacht, dat hij besloot met de dieren te fokken. In 1934 zijn de eerste satijnkonijnen op een tentoonstelling in Louisville aan het grote publiek getoond. 

In eerste instantie was het de bedoeling deze satijnen te fokken voor de bontindustrie, maar de animo van de fabrikanten was erg matig. Daarom probeerde een andere fokker, meneer Price uit Phoenix, Arizona om witte Nieuw-Zeelanders in te kruisen om daarmee de bevlezing van de satijn te verhogen en er een typisch vleeskonijn van te maken. In 1938 is door deze kruisingen de eerste ivoorkleurige satijn geboren, wat eigenlijk een albinokonijn is maar door de genetische mutatie heeft de vacht een gelige gloed gekregen. Ook Price is niet in zijn opzet geslaagd om een nutras te fokken: de satijn bleef een luxe ras dat vooral door liefhebbers en sportfokkers gehouden werd. 

In 1947 zijn er voor het eerst satijnen naar het buitenland geëxporteerd, in datzelfde jaar werden de eerste ivoorkleurige dieren ook in Engeland ingevoerd. In zeer korte tijd zijn er nog veel andere vachtkleuren en vachtpatronen gecreëerd, met name in Engeland. In de eenentwintigste eeuw is de satijn één van de meest geliefde en meest geziene konijnenrassen op shows en tentoonstellingen wereldwijd. 

Uiterlijke kenmerken van de satijn

Als je naar de satijn kijkt, is de vachtstructuur het eerste wat erg in het oog valt. De vacht heeft namelijk een satijnachtige glans over zich. Onder die mooie glans zit een konijnenras verstopt met een gewicht tussen de 2,5 en 4 kilogram. Het dier heeft een gemiddelde lichaamslengte en aan alle kanten moet de satijn mooi afgerond zijn. De kop is flink met goed ontwikkelde wangen en een brede schedel. De wangen van de ram zijn meer ontwikkeld dan die van de voedster. De oren zijn stevig en de oorlengte bedraagt zo’n 11 centimeter.

Vacht en kleuren van het satijnkonijn

Satijnen hebben hun naam te danken aan de bijzondere haarstructuur. Deze haarstructuur vererft recessief ten opzichte van normale beharing. De vacht is fijn en heeft een zeer diepe glans die alleen bij satijnkonijnen voorkomt. Er wordt veel waarde gehecht aan een goede dichtheid van de vacht, wat ook duidelijk wordt bij tentoonstellingen en keuringen – de kwaliteit van de vacht maakt of breekt de kans van het dier om in de prijzen te vallen. Een ander opvallend detail van de vacht is dat de satijn meer haren heeft per vierkante centimeter dan welk ander konijnenras dan ook. 

Satijnkonijnen worden in ontelbaar veel kleuren, tekeningen en uitmonsteringen gefokt, maar worden het liefst gezien in de ivoorkleur. In feite is elk gewenste kleur ook als satijnkonijn te krijgen, door een satijnkonijn te kruisen met een konijn met een specifieke kleur of tekening in de vacht. De eerste generatie dieren zal enkel normaalharig zijn. Deze generatie is wel drager van de satijnfactor, maar laat dit niet zien. Wordt er met deze nakomelingen gekruist, dan zal ongeveer 25 procent van de jongen satijnbeharing hebben. De kleuren die onder andere voorkomen bij de satijn, zijn: 

• Ivoor (albino)
• Wit (blauwe ogen)
• Zwart
• Chocoladebruin (havana)
• Blauw
• Lilac (Gouwenaar)
• Wildkleuren
• Haaskleur
• Castor
• Chinchilla
• Oranje
• Rus (uitmonstering)
• Marter (uitmonstering) 

Karakter

De satijn is een konijn met een rustig temperament en een goedaardig karakter. Het is zeker geschikt als huisdier voor volwassenen en kinderen – als huisdier voor kinderen moet het konijn wel onder supervisie van een volwassene verzorgd worden. 

Gebruiksmogelijkheden

Pogingen om de satijn als bontras of vleesras te houden zijn mislukt, daar de markt hier geen interesse in had. Daarom is de satijn vooral in handen van sportfokkers die met de dieren konijnenshows en -tentoonstellingen aflopen. Ook als huisdier is de satijn erg geschikt, alhoewel het konijnenras nog niet vaak in huiskamers te bewonderen is.