Hollander

De hollander is één van de oudste konijnenrassen ter wereld en staat bekend om zijn unieke en karakteristieke tekening. Het ras komt in veel verschillende kleuren voor en op tentoonstellingen wordt er sterk gelet op scherpe afbakening van de tekeningen. Van nature is de hollander een rustig en vriendelijk konijn dat erg nieuwsgierig is aangelegd. Als tentoonstellingsras (sportras) en als huisdier is het erg populair. De hollander heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van andere rassen, zoals de alaska en de pool roodoog en pool blauwoog.

Andere benamingen

De hollander staat ook bekend onder de volgende namen:

• Hollander konijn
• Dutch rabbit
• Holländerkaninchen
• Holländisches Kaninchen
• Brabander

Land van herkomst

De hollander komt oorspronkelijk uit Engeland.

Geschiedenis van de hollander

De hollander wordt, samen met de klein zilver en de tan gezien als de oudste konijnenrassen ter wereld. De tekening waar de hollander zo bekend om is, was honderden jaren geleden al bekend. Schilderijen uit de vijftiende eeuw tonen konijnen met de hollandertekening, alhoewel de tekening in die tijd nog niet zo ontwikkeld was als de tekening die wij tegenwoordig van de hollander kennen. 

Hoewel de naam van het ras doet vermoeden dat de hollander uit Nederland komt, komt het ras oorspronkelijk uit Engeland. Wel zijn de verre voorouders van de hollander afkomstig uit Nederland en België, waar de dieren de naam ‘brabander’ hadden. Tegenwoordig wordt de term brabander ook wel gebruikt om de hollander aan te duiden. 

Begin negentiende eeuw werden konijngrijze dieren en konijnen met een witte borst en kraag gefokt als slachtkonijn in Nederland en België, onder bovengenoemde naam brabander. Deze dieren hadden een gewicht van ongeveer 2,75 kilo en werden naar Engeland geëxporteerd, waar de dieren de naam Dutch rabbit kregen. Enkele Engelse fokkers fokten in die tijd de konijnen met een witte bles, voorhand en witte achtervoetjes. In 1870 werd de hollander steeds vaker gezien op tentoonstellingen en in 1879 werd de eerste Engelse club opgericht voor de hollander. In 1882 werd het ras voor het eerst naar Duitsland geëxporteerd, toen het ras alleen nog in de zwarte kleur werd gefokt. In de jaren daarna zijn nog andere kleuren ingefokt door te kruisen met andere rassen en rasloze konijnen. 

Uiterlijk van dit konijn

Hollanders zijn gedrongen en vrij forse konijntjes. De poten zijn aan de korte kant, recht en stevig. De kop moet een bolle vorm hebben en is vooral tussen de ogen aan de brede kant. De wangen zijn goed gevuld. Een hollander heeft grote oren met afgeronde toppen, de oren zijn zo’n 9 centimeter lang. 

Qua gewicht verschilt de hollander van land tot land. Zo zijn de dieren in Engeland het kleinst met een maximaal gewicht van 2,25 kilogram. Zwitserland en Duitsland willen dat de konijnen maximaal 3,25 kilo wegen en Nederland houdt zich aan de standaard waarbij de hollander niet zwaarder mag zijn dan 2,75 kilo. Grofweg ligt het gewicht van de hollander tussen de 1,5 en 3 kilo.

Vacht

De hollander heeft een korte, dicht ingeplante en vlak aansluitende vacht. De vacht moet een sterke glans hebben.

Kleuren en tekening

Tekening

De tekening van een hollander bestaat uit twee gekleurde kopplaten. Deze platen moeten de ogen, wangen en oren omsluiten, maar mogen zich niet naar de snuit uitstrekken of uitlopen in de nek. Een juiste tekening geeft een scherp afgetekende, mooie en omgekeerde v-vormige bles. 

Vanaf het midden van het lichaam in de richting van de staart moet de hollander ook gekleurd zijn. De scheiding tussen wit en kleur moet zo scherp en kaarsrecht mogelijk zijn. De voeten van de achterpoten zijn altijd wit van kleur. 

Vooral op keuringen wordt er streng gelet op de scherpe begrenzing van de tekening.

Kleuren

De hollander komt voor in de volgende kleuren:

• Zwart (meest voorkomende kleur)
• Blauw
• Havana (bruin)
• Konijngrijs
• Haaskleur
• IJzergrauw
• Blauwgrauw
• Madagaskar
• Isabella
• Chinchilla
• Oranje
• Driekleur

Karakter

De hollander staat bekend om zijn zachtaardige en vriendelijke karakter. Het zijn dieren met een nieuwsgierige aard die graag op onderzoek gaan

Gebruiksmogelijkheden van de hollander

Het ras is al vanaf het moment van ontwikkeling een sportras. Dit houdt in dat het nooit als nutdier is gefokt voor bijvoorbeeld de vlees- of bontindustrie. Dit terwijl de voorouders van de hollander wel gefokt werden als slachtkonijnen. Het is een erg geliefd ras bij sportfokkers die ermee naar tentoonstellingen gaan, maar de hollander is ook een erg favoriet konijnenras om te houden als huisdier en gezelschapsdier.

Een lastig te fokken konijnenras

De tekening van een hollander is heel lastig te fokken. Zo kunnen twee perfect getekende ouderdieren alleen maar nakomelingen krijgen met slechte tekeningen, maar ook andersom is het mogelijk. Soms komen er lichte kleurvlekken in de ogen voor, of worden er konijntjes met lichtblauwe ogen geboren. Deze afwijkende oogkleuren zijn ongewenst, en met deze dieren mag dan ook niet gefokt worden.

Ontwikkeling van andere konijnenrassen

De hollander heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van andere konijnenrassen zoals de:

• Alaska
• Witte wener
• Japanner
• Pooltje
• Hussemer blauwoog