Alaska

De alaska is een van oorsprong Duits konijnenras met een lakzwarte vacht. Hoewel de naam doet vermoeden dat het dier eigenlijk een witte vacht moet hebben, heeft het zijn naam te danken aan de alaska-vos, omdat fokkers probeerden de zwarte vacht met witte haartoppen van de alaska-vos in een konijnenras te ontwikkelen. Dit is echter niet gelukt. Alaska’s zijn actieve en levendige konijntjes die vooral worden gehouden door sportfokkers. De dieren hebben een wat gedrongen bouw en wegen tussen de 2,5 en 4,0 kilogram.

Andere benamingen

De alaska staat ook bekend als het alaskakonijn.

Land van herkomst

De alaska komt oorspronkelijk uit Duitsland.

Geschiedenis van de alaska

De alaska is een konijnenras dat oorspronkelijk uit Duitsland komt. Het ras is ontwikkeld door keurmeester Max Fischer (Gotha) en fokker Schmidt (Langensalza). Wanneer je de naam van dit ras hoort – Alaska – zou je verwachten dat het hier gaat om een wit konijnenras, of een konijnenras dat afkomstig is uit Alaska. Beide conclusies zijn echter onjuist. De fokkers wilden een konijnenras fokken met een zwarte vacht en witte haartoppen, zodat de vacht gelijkend zou zijn als die van de alaska-vos. Vandaar ook dat het ras de naam alaska heeft gekregen. 

Om tot de alaska te komen werden klein zilvers, havana’s, russen en hollanders gekruist. Uit deze kruisingen kwamen de volgende dieren soorten:

Effen zwarte konijnen

Konijnen met een zwarte vacht waarvan de dikkere en langere haren in de vacht wit waren (spitsen)

Voor beide varianten was er belangstelling, maar ondanks alle inspanningen van fokkers die de dieren met spitsen fokten, was het helaas onmogelijk om een konijnenras te fokken met een vacht die lijkt op die van de alaska-vos. Na deze constatering is besloten om te fokken op een lakzwarte vacht. Om dit te verkrijgen is er later in het proces nog bloed van de papillon ingefokt. 

In 1907 is de alaska voor het eerst op een tentoonstelling te bewonderen geweest. Een aantal jaren later, zo rond 1911 is de alaska ook naar andere landen geëxporteerd. Tegenwoordig komt de alaska wereldwijd voor en is het ras bijna op elke tentoonstelling van de partij.

Uiterlijk van het alaskakonijn

Als je naar de alaska kijkt, zie je een konijn met een vergelijkbare bouw als die van de havana. De alaska heeft een wat gedrongen lichaamsbouw, is bijna halsloos en de lichaamsvormen zijn mooi afgerond. De kop is goed ontwikkeld, breed en mag zeker niet te lang zijn. De oren moeten volgens de rasbeschrijving goed afgeronde toppen hebben en een gemiddelde lengte van 11 centimeter. Het gewicht van de alaska ligt tussen de 2,5 en 4,0 kilo, rammen zijn vaak iets zwaarder dan de voedsters.

Vacht

De vacht van de alaska heeft een fijne structuur, moet zacht aanvoelen en er moet een normale hoeveelheid onderwol aanwezig zijn. Het haar dient goed tegen het lichaam aan te liggen.

Kleuren van dit konijnenras

De alaska is over het hele lichaam lakzwart van kleur. Op de buik en borst mag de kleur wat minder intens zijn. De ogen zijn altijd donkerbruin van kleur.

Welk karakter hebben deze konijnen?

De alaska is een levendig konijn dat bovendien erg nieuwsgierig is. 

Gebruiksmogelijkheden van dit konijn

De alaska wordt voornamelijk gehouden door sportfokkers die het type willen vasthouden en verbeteren, en die met de konijnen naar tentoonstellingen gaan. Als huisdier is de alaska minder favoriet, waarschijnlijk omdat de meeste mensen het ras simpelweg niet kennen. Het zou wel goed kunnen functioneren als huisdier.

Overige informatie

De alaska heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de zwarte rex.

Verzorging en huisvesting van het alaskakonijn

Qua verzorging en huisvesting heeft de alaska dezelfde behoeften als elk ander konijnenras. Hoe groter het verblijf waar het dier gehuisvest wordt, hoe gelukkiger de alaska zal zijn. Ook zijn konijnen echte groepsdieren, waardoor het voor het welzijn van een konijn het beste is als hij met minimaal één soortgenoot kan samenleven. 

De bodembedekking moet van een goede kwaliteit zijn, net als het voer dat aan de alaska gegeven wordt. Ook moet een alaska constant de beschikking hebben over een goede kwaliteit hooi en vers water. Hooi is erg belangrijk voor een goede spijsvertering van de alaska, daarom moet dit ook altijd aanwezig zijn zodat hij dit kan eten. 

Omdat de tanden van een konijn altijd blijven groeien, is het belangrijk dat het konijn regelmatig kan knagen zodat de tanden regelmatig afslijten. Hiervoor kan je een knaagstok of knaagsteen in het hok hangen, maar je kan ook regelmatig een wilgentak of een tak van een fruitboom (bij voorkeur appelboom of perenboom) in het hok leggen. Konijnen houden ervan om de bast hier vanaf te knagen. 

De alaska is een nieuwsgierig konijn en het is dan ook goed voor het welzijn van de alaska als hij regelmatig dingen krijgt om te ontdekken. Leg zo nu en dan een nieuw speeltje in het verblijf, zodat hij op onderzoek uit kan gaan. Geef hem af en toe eens een stukje groente of fruit wat hij normaal nooit voorgeschoteld krijgt, enzovoort.