TopDierenwinkels

Anconakriel

De anconakriel is een krielkip die is ontwikkeld uit de grote ancona en diverse krielrassen, zo rond het jaar 1910 in Engeland. In diverse landen is rond 1930 opnieuw vers bloed ingekruist om het type en de bouw van de anconakriel te optimaliseren en dit meer te doen lijken op de bouw en type van de grote ancona. Anconakrielen zijn levendige kipjes die het liefst de hele dag bezig zijn met scharrelen. Ondanks dat het als sierras gefokt is, kan de anconakriel ook gezien worden als legras; hennen leggen namelijk zo’n 140 tot 160 witte eitjes op jaarbasis.

kippenrassen topdierenwinkels

Andere benamingen

De anconakriel staat ook bekend onder de volgende namen:

  • Ancona kriel
  • Ancona bantam
  • Kriel ancona

Land van herkomst

De anconakriel komt oorspronkelijk uit Engeland.

Geschiedenis

De anconakriel is rond het jaar 1910 ontstaan in Engeland. Fokkers wilden een verdwergde ancona fokken. Om tot de anconakriel te komen, hebben ze diverse krielrassen gekruist met wat te klein gebleven grote ancona’s. Welke krielrassen er precies zijn ingefokt, is anno 2020 nog steeds onduidelijk. Toch wordt er aangenomen dat er ook bloed van leghornkrielen (Duitse type) is ingefokt, omdat de anconakriel qua type sterke overeenkomsten vertoont met dit ras. Het is echter onbekend of de leghornkriel in Engeland al is ingefokt, of dat dit pas gebeurd is nadat de anconakriel in de jaren 30 van de vorige eeuw naar andere landen werd geëxporteerd.

Pas rond 1930 werden de eerste anconakrielen naar andere landen geëxporteerd, waaronder Nederland. De anconakrielen uit deze periode waren echter nog niet zo vitaal en mooi zoals wij die tegenwoordig kennen. In bijna alle landen waar de anconakriel geïmporteerd werd vanuit Engeland, werden opnieuw kruisingen ondernomen met ancona’s en diverse krielrassen, om de anconakriel verder te ontwikkelen tot de kriel die wij anno 2020 kennen.

Uiterlijk

Kijk je naar de anconakriel, dan zie je dat de kriel sterke overeenkomsten vertoont met leghornkrielen van het Duitse type, maar daarnaast ook zeer veel overeenkomsten vertoont met de grote ancona. Anconakrielen zijn van een gestrekt landhoentype, de staart wordt vrij hoog gedragen en goed gespreid. De bevedering behoort volgens de rasbeschrijving breed en aan de top rond te zijn. De hanen hebben een tamelijk rijke sierbevedering, wat zich onder andere resulteert in een vol bevederde staart.

Anconakrielen hebben soms het probleem dat hun vleugels wat lang zijn, waardoor ze voorbij het achterlijf steken. Dit is echter iets wat niet is toegestaan, met deze dieren mag dan ook niet gefokt worden.

Bij de anconakriel zijn de oorlellen van een gemiddeld formaat, zijn ze wat ellipsvormig van vorm en hebben ze een witte kleur. De oogkleur moet oranjerood tot roodbruin zijn. De looppoten zijn altijd geel met donkere, regelmatig verdeelde vlekjes. Toch komen er ook anconakrielen voor met egaal gele poten, zonder donkere vlekjes. Beide typen worden goedgekeurd volgens de rasbeschrijving, alhoewel de voorkeur uitgaat naar exemplaren met donkere vlekjes op de poten.

Het gewicht van hanen ligt tussen de 700 en 800 gram, hennen zijn iets lichter met een gewicht tussen de 600 en 700 gram.

Kamtypen en genetica

Er zijn twee kamtypen bekend bij de anconakriel, namelijk de enkele kam en de rozenkam. De rozenkam vererft dominant over de enkele kam, waardoor kruislingen tussen beide kamtypen eigenlijk altijd rozenkammige kuikens voortbrengen. Rozenkammige kuikens uit deze combinatie kunnen homozygoot of heterozygoot zijn voor de rozenkam. Heterozygote dieren kunnen, wanneer zij gekruist worden met een enkelkammig dier, voor nakomelingen zorgen die rozenkammig of enkelkammig zijn. Wanneer een rozenkammig dier homozygoot is voor deze eigenschap, en het dier wordt gekruist met een enkelkammige anconakriel, hebben alle nakomelingen uit deze kruising een rozenkam.

Kleuren

Anconakrielen komen voor in de kleurslagen zwart-witgepareld en blauw-witgepareld. Er zijn mensen bezig om diverse andere kleurslagen in te fokken, maar tot op heden (anno 2020) zijn deze kleurslagen nog niet erkend.

Karakter

Anconakrielen staan, net als hun grote broer, bekend om hun actieve karakter. De dieren zijn het liefst de hele dag druk aan het scharrelen. In de ren uit dit zich door het doorzoeken van de bodembedekking, maar in de vrije uitloop graaft de anconakriel het liefst tussen de planten en struiken. Hou hier wel rekening mee wanneer je een prachtige tuin hebt en de anconakrielen naar buiten laat: ze zijn in staat om de tuin binnen zeer korte tijd om te schoffelen – de mooie planten worden ook omver geschoffeld.

Wanneer de anconakriel in een afgesloten ren gehouden wordt, is het belangrijk de dieren voldoende afleiding te geven. Hiervoor kan je bijvoorbeeld fijn graan door de bodembedekking harken. Zo kunnen ze de hele dag scharrelen en af en toe een graantje pikken. Naast het feit dat dit verveling tegengaat, voorkom je dat de dieren ook te snel vervetten, doordat ze moeite moeten doen om hun eten bij elkaar te scharrelen.

Zeker als de anconakriel in een kleiner hok en ren gehouden wordt, is het dier in staat om binnen redelijk korte tijd vertrouwelijk te raken met de vaste verzorger. Toch zijn anconakrielen door hun actieve karakter niet echt dieren die handtam worden.

Broedsheid en eieren

Anconakrielen leggen zo’n 140 tot 160 witte eieren op jaarbasis, met een gemiddeld gewicht van 38 gram per ei. Als broedsters staan de hennen niet goed te boek: ze worden zelden broeds. Als ze al broeds worden, is de broedsheid vaak niet betrouwbaar. Wanneer je dus kuikens wilt van de anconakriel, kan je de eieren het beste uitbroeden via een broedmachine of door gebruik te maken van een ander kippenras waarvan de hennen bekend staan als goede en betrouwbare broedsters. Het zijdehoen en de zijdehoenkriel zijn voorbeelden van zeer goede broedsters.

Gebruiksmogelijkheden

De anconakriel is gefokt als sierras, maar door de redelijk hoge legcapaciteit van zo’n 140 eieren per jaar, kan de anconakriel ook gezien worden als legras.

Overige informatie

De anconakriel komt ook voor in een grote variant, namelijk de ancona.