Steenkonijn

Het steenkonijn is een eeuwenoud Belgisch konijnenras dat zijn naam dankt aan een oude weegmaat uit België. Een ‘steen’ woog namelijk 3,5 kilo en betrof het slachtgewicht van het steenkonijn. Vanaf ongeveer het begin van de twintigste eeuw is er geen vraag meer naar slachtkonijnen van dit ras, waardoor het dier met uitsterven werd bedreigd. Een Belgische fokker heeft het ras van de ondergang gered, maar deze vriendelijke, intelligente en nieuwsgierige konijnen zijn helaas nog steeds een grote zeldzaamheid te noemen. Buiten België zijn zeer weinig mensen bekend met het bestaan van dit schitterende konijnenras.

Land van herkomst

Het steenkonijn komt oorspronkelijk uit België.

Geschiedenis van het steenkonijn uit België

Het steenkonijn is een eeuwenoud Belgisch konijnenras. Het ras dankt zijn naam aan de vroeger erg gangbare Belgische weegmaat: de ‘steen’. Een ‘steen’ woog ongeveer 3,5 kilo, en dat is precies het gewicht waar het steenkonijn op geslacht werd, ook wel het slachtgewicht genoemd. Vandaar dat het steenkonijn deze naam heeft gekregen. 

De steenkonijnen van vroeger waren vaak wat lichter dan het steenkonijn dat wij nu kennen. De dieren werden in grote aantallen naar Engeland gebracht om daar geslacht te worden, maar toen de Engelsen meer en meer konijnen uit Australië importeerden voor de slacht, daalde de vraag naar het Belgische steenkonijn. In België werd het ras dan ook minder en minder gehouden en gefokt, waardoor het zeer zeldzaam werd. Rond het jaar 1900 was het steenkonijn bijna uitgestorven. Een Belgische fokker, dhr Delounois, vond het erg jammer als het steenkonijn voor eeuwig zou uitsterven, en heeft het ras met behulp van andere (onbekende) konijnenrassen weer weten op te bouwen.

Om het ras opnieuw op te bouwen kocht hij op een tentoonstelling een ram die veel overeenkomsten vertoonde met het steenkonijn, en paarde deze aan een voedster die ook redelijk aan de rasbeschrijving van het steenkonijn voldeed. Door selectieve fokkerij toe te passen was het Delounois gelukt het steenkonijn opnieuw te creëren. De eerste dieren stuurde hij in 1932 naar een tentoonstelling. Op 12 juni 1934 werd het ras officieel erkend. Ondanks de inspanningen van Delounois is het steenkonijn nooit meer echt populair geworden en is het tegenwoordig nog steeds redelijk zeldzaam. Het ras is in handen van enkele liefhebbers en sportfokkers, en af en toe komt het dier voor op een tentoonstelling. Toch is in België sinds het begin van de eenentwintigste eeuw een licht stijgende belangstelling voor het steenkonijn waar te nemen, maar buiten België wordt het ras eigenlijk niet gehouden en gefokt – de meeste mensen in het buitenland zijn zich er niet van bewust dat het steenkonijn bestaat. 

Uiterlijk van het steenkonijn

Een steenkonijn weegt tussen de 2 en 3 kilo, maar het ideale gewicht van dit konijnenras behoort boven de 2,5 kilogram te liggen. Het oude steenkonijn, dat gehouden werd voordat het bijna was uitgestorven, was wel groter dan de konijnen die nu tot het ras behoren. Vroeger wogen de dieren namelijk zo’n 3,5 kilo als ze geslacht werden. Steenkonijnen hebben een gedrongen lichaam, een korte nek en een brede en goed ontwikkelde kop. De poten zijn kort en gespierd. De oren zijn breed en staan rechtop op het hoofd en hebben een lengte van ongeveer 10 centimeter.

Vacht

Het steenkonijn heeft een vrij korte, dicht ingeplante vacht die goed tegen het lichaam aan ligt. 

Kleuren van dit konijnenras

Het Belgische steenkonijn komt voor in drie verschillende wildkleuren, namelijk:

• Konijngrijs
• Haaskleur
• IJzergrauw
• De ijzergrauwe kleurslag komt zeer weinig voor. 

Karakter van het steenkonijn

Het steenkonijn is een konijnenras dat bekend staat om zijn levendige, nieuwsgierige en goedaardige karakter. Het zijn dieren die graag in de nabijheid van mensen vertoeven, vriendelijk zijn naar soortgenoten toe en ervan houden om hun omgeving op een speelse manier te verkennen. 

Gebruiksmogelijkheden van steenkonijnen

Steenkonijnen worden ook in de eenentwintigste eeuw helaas nog bijna allemaal gehouden door sportfokkers die met de dieren fokken en ermee naar tentoonstellingen gaan. Door het handzame formaat van het steenkonijn en zijn leuke, vriendelijke en nieuwsgierige karakter, zou het dier ook zeker geschikt zijn als huisdier voor zowel kinderen als volwassenen en er is in België aan het begin van de eenentwintigste eeuw wel een lichte stijging te zien in steenkonijnen die als huisdier worden gehouden.

Bijzonderheden

Het steenkonijn is een zeer zeldzaam konijnenras, dat door de Belgische stichting Stichting Levend Erfgoed (SLE), gepromoot wordt om het ras van de ondergang te redden en om dit mooie konijn meer bekendheid te geven onder het grotere publiek.