De gele van Bourgondië is een in Frankrijk redelijk populair konijnenras, maar komt buiten Frankrijk maar mondjesmaat voor. De geschiedenis van dit mooie ras gaat enkele eeuwen terug en de dieren werden vooral gebruikt als vleeskonijn en voor de pels. Tegenwoordig worden de dieren vooral gebruikt voor het vlees, en zijn ze steeds vaker te zien op Franse en internationale tentoonstellingen. De gele van Bourgondië is een konijn met een mooie, egaal gele pels en een rustig en evenwichtig karakter dat graag op onderzoek uitgaat als hij iets nieuws ziet.
De gele van Bourgondië wordt ook wel ‘Fauve de Bourgogne’ genoemd.
De gele van Bourgondië komt oorspronkelijk uit Frankrijk.
De gele van Bourgondië kent zijn oorsprong in het zuidoosten van Frankrijk, in de regio Bourgondië (Bourgogne). Er zijn geschriften gevonden die erop wijzen dat de gele van Bourgondië al meerdere eeuwen lang raszuiver wordt gefokt. In de eerste eeuwen van dit ras werd de gele van Bourgondië vooral gefokt voor het vlees, de pels kwam op de tweede plaats. De reden dat de mooie gele pels op de tweede plaats kwam te staan, is omdat de handelaren in konijnenpelzen in die periode het liefst pelzen hadden in de wildkleur; de gele pelskleur was minder geliefd. Pas in latere perioden is men de gele pelskleur van de gele van Bourgondië gaan waarderen, en is men begonnen meer op vachtkwaliteit en een egale kleur te selecteren, dan op vleesaanzet.
Aan het begin van de twintigste eeuw kregen konijnenliefhebbers uit andere landen interesse in de gele van Bourgondië, waarna er diverse konijnen zijn geëxporteerd naar het buitenland. Opmerkelijk is dat de gele van Bourgondië, een konijnenras dat een eeuwenoude (raszuivere) geschiedenis kent, in de eenentwintigste eeuw nog niet in alle landen erkend is als ras. Ook een uniforme rasstandaard van de gele van Bourgondië is er anno 2020 nog niet. Dit wil zeggen dat diverse landen diverse standaarden hanteren met betrekking tot uiterlijk, formaat, karakter en vachtkleur van de gele van Bourgondië. In Nederland wordt de Franse rasstandaard aangehouden.
Wanneer je naar de gele van Bourgondië kijkt, zie je een fors gebouwd konijn met een brede en volle achterhand. De dieren hebben een gewicht van 3,5 tot 5 kilogram, waarbij rammen (mannetjes) zwaarder zijn dan de voedsters (vrouwtjes). De pootjes behoren bij dit ras wat aan de korte kant te zijn, maar wel recht en gespierd. De kop van dit ras is vooral breed tussen de ogen en de rammen hebben krachtig ontwikkelde wangen die goed duidelijk zichtbaar zijn. De oren behoren volgens de rasstandaard stevig te zijn, waarbij ze zeker niet te dun mogen zijn. Ze hebben een lengte van gemiddeld 14 centimeter en de oogkleur van de gele van Bourgondië is altijd bruin.
De vacht van dit schitterende konijnenras is iets langer dan die van andere kortharige konijnenrassen, maar mag zeker niet langharig zijn. De vacht heeft veel onderwol, wat ervoor zorgt dat het dier erg zacht aanvoelt wanneer je het aanraakt. De vachtstructuur wordt op tentoonstellingen zeer streng beoordeeld. De vacht heeft een prachtig gele kleur, alhoewel deze in de laatste eeuw wat roder is geworden door inmenging van enkele andere (onbekende) konijnenrassen. De vacht moet zo goed mogelijk doorkleurd zijn, dus dat de kleur vanaf de haartoppen tot aan de wortels dezelfde intensiteit heeft. Naast een goede doorkleuring van de gehele haar is ook de kleur van belang. De vachtkleur moet zo egaal mogelijk over de vacht verdeeld zijn, waarbij er zo min mogelijk kleurnuance aanwezig is. Een ander typisch kenmerk van de gele van Bourgondië is de witte kring rond de ogen en een witte lijn die langs de kaak loopt. De onderkant van de staart, binnenzijde van de achterkant van de poten en de buik behoren volgens de rasstandaard ook wit van kleur te zijn.
Gele van Bourgondiërs zijn over het algemeen rustige konijnen die met de juiste benadering goed tam te maken zijn. De dieren zijn niet zo beweeglijk, doordat ze een zwaarder lichaamsgewicht hebben. Dit konijn staat bekend om zijn nieuwsgierige karakter en gaat altijd op onderzoek uit als hij nieuwe dingen ontdekt.
De gele van Bourgondië werd oorspronkelijk gehouden voor het vlees en in de jaren die daarop volgden ook voor de pels. Tegenwoordig wordt het dier nog steeds voor het vlees gefokt, maar voor de pels wordt de gele van Bourgondië haast niet meer ingezet. Ook sportfokkers die graag met konijnen naar tentoonstellingen en konijnenshows gaan, zien de schoonheid van het ras in en op elke grote tentoonstelling zijn er één of meerdere fokkers met een aantal gele van Bourgondië-konijnen te zien. Als huisdier voor kinderen wordt de gele van Bourgondië zelden gezien, mede door het grote formaat en de zwaarte van het ras. Ook wordt het ras minder als huisdier waargenomen voor kinderen en volwassenen, omdat het ras onbekend is bij het grote publiek, maar het ras zou als gezelschapsdier zeker geschikt zijn.
De gele van Bourgondië is wereldwijd erg onbekend – ondanks zijn eeuwenoude geschiedenis. In Frankrijk komt het ras veel voor, in andere landen zijn de fokkers per land vaak op twee handen te tellen.