Bielefelder

Andere benamingen

De bielefelder staat ook bekend onder de volgende namen:

• Poule de Bielefeld
• Bielefelder Kennhuhn
• Bielefeld
• Bilefeldskie
• Bielefelder Hons
• Bilefeldka
• Bilefeltské slepice
• Bielefeldi
• Bilefelder
• Deutsches Kennhuhn

Land van herkomst

De bielefelder komt oorspronkelijk uit Duitsland, en is daar ontstaan rondom de plaats Bielefeld.

Geschiedenis

De bielefelder is in de twintigste eeuw ontwikkeld door pluimveehouder G. Roth in de Duitse plaats
Bielefeld. Aan deze plaatst dankt dit prachtige ras ook zijn naam. Toen de bielefelder voor de eerste
keer werd uitgebracht op een tentoonstelling, had het ras nog de naam Deutsches Kennhuhn, later
werd deze rasnaam gewijzigd in de naam Bielefelder Kennhuhn. In 1980 werd de bielefelder officieel
in Duitsland erkend.

Welke rassen er hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de bielefelder is anno 2020 nog
steeds onduidelijk. Wel is duidelijk dat het dier afstamt van landhoenders. Door de goede leg is de
kans ook zeer groot dat de bielefelder Aziatisch bloed door de aderen heeft stromen.

Uiterlijk

Als je de bielefelder van opzij bekijkt, kan je de bouw het beste omschrijven als rechthoekig. Dit type
bouw wordt onder kenners ook wel het baksteentype genoemd. De staart van de bielefelder wordt
goed gespreid gedragen, en het liefst in het verlengde van de rug.
Op de kop staat een enkele kam, de bevedering is middelmatig en de beenkleur geel. De ogen zijn
altijd oranjerood van kleur.
Bielefelders zijn één van de grotere hoenderrassen, de hanen hebben een gewicht van 3 tot 4 kilo,
hennen zijn iets kleiner met een gewicht van 2,5 tot 3,25 kilogram. Wat van een vleesras verwacht
mag worden, is dat de kuikens vlot opgroeien.

Kleuren

De bielefelder komt oorspronkelijk alleen voor in de kleurslag koekoek-roodpatrijs (Duits:
kennfarbis). Deze kleur is uniek voor de bielefelder en wordt bij andere rassen niet gezien. De
combinatie van roodpatrijs met koekoektekening zorgt er namelijk voor dat alle zwarte veerdelen
zijn veranderd in de kleur koekoek. De rasbeschrijving meldt dat hennen op de borst geen
koekoektekening mogen vertonen. Dit is echter zeer lastig te fokken, waardoor het een echte sport is
om een goedgetekende bielefelder-hen te kweken.
Sommige fokkers houden zich anno 2020 bezig met de ontwikkeling van de kleurslag zilverkoekoek,
maar deze is nog niet erkend in Nederland en de meeste andere landen.

Karakter

Bielefelders staan bekend om hun rustige en vertrouwelijke karakter. Door deze
karaktereigenschappen is de bielefelder gemakkelijk handtam te maken door de eigenaar. Zeker
wanneer je wat gemengd graan in de hand houdt, zullen bielefelders dit al snel uit de hand eten.
De bielefelder is een kippenras dat niet tot nauwelijks vliegt, waardoor ze zeer goed in de vrije
uitloop gehouden kunnen worden. Maar ook in een ren zal de bielefelder zich goed thuis voelen, mits
er voldoende afleiding voor de kippen is geregeld.

Broedsheid en eieren

De bielefelder-hen staat bekend als een goede legster, met zo’n 180 eieren per jaar. De eieren zijn
zo’n 60 gram per stuk en de eieren zijn lichtbruin gespikkeld. Als broedsters staan ze niet echt
bekend, alhoewel in sommige stammen bielefelder-hennen zijn die regelmatig en goed broeds zijn.
Toch is het bij dit ras aan te raden om gebruik te maken van een broedmachine of een kippenras dat
bekend staat om zijn broedsheid, zoals de zijdehoender.

Gebruiksmogelijkheden

De bielefelder is van oorsprong een dubbeldoelras, gehouden voor zowel het vlees als voor de
eieren. Tegenwoordig wordt de bielefelder echter niet meer zo vaak gehouden in de commerciële
kippenhouderij, omdat er hybriden zijn ontwikkeld die meer eieren leggen en/of een hogere
vleesopbrengst hebben met minder voedsel.
Wel wordt de bielefelder nog vaak gehouden door liefhebbers van het ras en biologische boeren die
op kleine schaal kippen houden.

Bijzonderheden

Bij de meeste kippenrassen is bij jonge kuikens niet te zien of het gaat om hennen of hanen. Bij de
bielefelder ligt dit echter iets anders, en zijn de kuikens wel vanaf zeer jonge leeftijd op geslacht te
selecteren. Dit komt doordat de koekoekfactor en de goudfactor bij kippen geslachtsgebonden zijn.
Dit houdt in dat fokzuivere hanen veel lichter van kleur zijn. Bij pasgeboren kuikens is dit terug te zien
in het feit dat haankuikens een lichterbruine donskleur hebben. Ook is bij de jonge haantjes de witte
vlek op de kop veel groter.