TopDierenwinkels

Assendelfter

De Assendelfter is een schitterend, eeuwenoud hoenderras van het landhoentype en is afkomstig uit de Noord-Hollandse plaats Assendelft. De hennen staan bekend als goede legsters, met zo’n 180 eieren per jaar, maar ze worden zelden of nooit broeds. De dieren komen in twee kleurslagen voor, namelijk zilverpel en geelpel (voorheen goudpel genoemd). Wat is de geschiedenis van de Assendelfter, hoe zien de dieren eruit en welke karaktereigenschappen kunnen worden toegeschreven aan het Assendelftse hoen?
kippenrassen topdierenwinkels

Andere benamingen

De Assendelfter staat ook bekend onder de namen

  • Assendelfter groot
  • Assendelfter hoen
  • Assendelfts hoen
  • Poule d’Assendelft

Land van herkomst

De Assendelfter komt oorspronkelijk uit de Nederlandse plaats Assendelft, in de regio Zaanstreek.

Geschiedenis

De Assendelfter is een kip van het landhoender-type en is ontstaan in de plaats Assendelft, een klein dorp in de regio Zaanstreek. Hoe het ras precies is ontstaan, is onduidelijk, maar het is wel zeker dat de Assendelfter al eeuwenlang gehouden wordt in Assendelft. Het is aannemelijk dat de Assendelfter aan de wieg heeft gestaan van diverse andere rassen die bekend staan om hun eveneens gepelde tekening. Vooral bij het Hollands hoen is duidelijk dat de Assendelfter invloed heeft gehad op de ontwikkeling van het ras.

Ook typerend is dat de Assendelfter veel overeenkomsten vertoont met het Fries hoen en de Groninger meeuw. Toch is niet zeker waar dit verwantschap vandaan komt. De Assendelfter zou van deze rassen kunnen afstammen, maar de drie rassen kunnen ook een gezamenlijke voorouder hebben. Of de Assendelfter is één van de voorouders van zowel het Fries hoen als de Groninger meeuw.

Uiterlijke kenmerken

Als je naar de Assendelfter kijkt, zie je een kip die qua bouw veel overeenkomsten vertoont met de Friese hoenders en Groninger meeuw. Dit hoen is licht en slank gebouwd en de staart wordt vrij hoog gedragen. De staart wordt bovendien gespreid gedragen en bij de haan zijn er meerdere goed gebogen sikkelveren aanwezig in de staart. De vleugels worden goed opgetrokken tegen het lijf gedragen.

De kop van een Assendelfter heeft een vrij grove rozenkam, welke is voorzien van tamelijk grote puntjes. Deze puntjes worden ook wel aangeduid als het kamwerk. De kamdoorn mag kort of iets langer zijn, naar achteren steken of met de neklijn meelopen. De kam hoort vrij grof te zijn en mag dus niet al te gecultiveerd zijn. De oorlellen zijn wit van kleur, terwijl de oogkleur diep oranjerood is. De poten van de Assendelfter zijn altijd leiblauw van kleur.

Hanen wegen zo’n 1,7 kilo en hebben ringmaat 15. Hennen zijn 1,3 kilo en hebben als juiste ringmaat nummer 13.

Kleuren

Assendelftse hoenders worden enkel in de kleurslagen zilverpel en geelpel (goudpel) gefokt. De geelpel wordt door een kleine groep liefhebbers van het ras nog steeds goudpel genoemd, alhoewel goudpel niet meer de officiële benaming is van deze pelling. De basiskleur of grondkleur van de geelpel is namelijk goudgeel, en daarmee vele malen lichter dan het goudbruin van bijvoorbeeld Friese hoenders. Bij Friese hoenders wordt deze kleurslag nog wel goudpel genoemd.

De pelling bij zowel de zilverpel als geelpel is grof en niet scherp belijnd. De pelling bestaat uit twee of drie paar pelvlekjes die wat langgerekt van vorm zijn.

Karakter

De Assendelfter is een sterk en vitaal hoen, dat flink actief is en daarom ook behoorlijk de ruimte nodig heeft. Hij houdt ervan om te graven en te zoeken naar voedsel, dus het is voor de Assendelfter het fijnst als hij gewoon vrij kan rondlopen, zonder dat hij gehouden wordt in een ren.

Broedsheid en eieren

Van oorsprong is de Assendelfter een legkip, dus ze leggen behoorlijk goed. De eieren zijn roomwit van kleur en wegen ongeveer 50 gram per stuk. De hen legt zo’n 180 eieren per jaar, welke vooral in de lente en zomer gelegd worden. Naarmate de dagen korter worden, zal de hen steeds minder eieren leggen. Broedsheid komt bij dit ras nauwelijks voor, mede doordat de hennen als legkip gefokt zijn.

Gebruiksdoel

De Assendelfter is van oorsprong een legras, welke gehouden en gefokt werd voor de hoeveelheid eieren die de hennen leggen. Tegenwoordig wordt de Assendelfter vooral gehouden door hobbyisten, hobbyboeren en liefhebbers van het ras. Als grote eierlegger wordt de Assendelfter haast niet meer gehouden, aangezien er leghybriden gefokt zijn die rond de 300 eieren per jaar leggen (in tegenstelling tot de 180 eieren op jaarbasis bij de Assendelfter).

Bijzonderheden

De Assendelfter wordt door Stichting Zeldzame Huisdierrassen gezien als een zeer zeldzame hoender van Nederlandse bodem. Het ras is dan ook opgenomen in hun bestand, met als doel meer aandacht te genereren voor zeldzame huisdierrassen uit Nederland, in de hoop de rassen van uitsterven te behoeden.

Over het algemeen is er bij kuikens zeer moeilijk tot niet vast te stellen of er sprake is van een hen of een haan, aangezien de kuikens hetzelfde opgroeien en pas op latere leeftijd de vrouwelijke of mannelijke kenmerken gaan vertonen. Bij de Assendelfter ligt dit iets anders; door een goudpel haan en een zilverpel hen te kruisen, werden verschillend gekleurde kuikens geboren: bruingekleurde kuikens bleken standaard hennetjes te zijn, geelwitte kuikens waren standaard hanen. De fokkers die dit ontdekt hadden, hebben hier veel geld aan verdiend. De hennetjes (die veel kostbaarder waren dan de hanen) werden gehouden, en de haantjes werden naar de markt gebracht. De mensen die deze kuikens kochten, dachten dat ze te maken hadden met kuikens van zowel het mannelijke als vrouwelijke geslacht, maar ze hadden alleen hanen aangekocht. Na deze truc meerdere jaren te hebben toegepast, begonnen kopers het vermoeden te krijgen dat het zaakje stonk, aangezien ze alleen maar hanen verkregen.

Overige informatie

De Assendelfter wordt ook in een krielvariant gefokt, namelijk de Assendelfter kriel.